تنگدست

ارسال شده توسط مرد تنهای شب در 89/5/27:: 9:46 صبح

تنگدست

نوشته ی زیر حاصل تاثر پذیری از مردی بود که برای ساعتی مهمان زندگی اش بودم

شعر از دوست عزیزم محسن طهرانی

تنگدست
کتی پلاسیده...موهای ژولیده
کفشهای رنگ رفته و پوسیده
لب های نقش ترک بسته
بازوانی تا ابد خسته
جیب هایش موش خورده و از پول خالی
در بساطش نیست پول و ندارد حالی
در فکر دخترک بینوایش است که خوابیده
گویی او نیز درد پدر خویش را فهمیده
با خودش آن شب گفت پدر پول ندارد ....بمیرم
باید امشب تظاهر کنم که شام خورده و سیرم
امشب برایش از نان خانه و رب غذایی مهیا ساخته ام
هنوزم گویی که من عمق غم های پدر را نشناخته ام
هنوزم صدای ناله اش نیمه شب..اذان غمم را می دهد
وضوی من است اشک هایی که چشمت به سجاده می نهد...

آدرس وبلاگ محسن عزیز              www.mohsenhoo.persianblog.ir

نظر